Մի անգամ մեղյուն տեսավ մի  ճանճ մտածեց.

– Խայթեմ նրան:Լավ պետք չի ,ավելի լավ է ես ապրեմ:

-հետո ելի գնաց նկատեց մի վտանկ:

-Երևի ինձ թվացտ մածեց մեղուն :

-Բյց իրականում դա լսում եր մի մարդ խոտերի վրա պառկած:

-Նորից գնաց ու գնաց կոխկից բզոց եր լսվում:

-բզբզ բզբզ կանչում եր միուս մեղուն:

-Իսկ վաղկոտ մեղուն այնքան վախեցավ որ արդեն փախավ: